Kathir, paasamaane
kudumbathil pirantha kadaisi pillai, iruppinum bayantha suvaabam kondavan.
Inthe 20 vayathil atheetha thiramai ullavan. Thannaal mudiyaathatu ethuvum
illai endru ninaipavan. Kanithe paadathil puli endre sollalaam. Irunthaalum
avanidam oru kurai irunthatu. Entha visyayathilum bayapaduvaan. Veliye sendru
vara sonnaal udane bayapaduvaan kaaranam saalaiyil vaagananggal vegamaage sellum
endru solluvaan. Iravil thaniyaage urangge sonnaal, pei pisasu ullathu endru
saakku pokku solli ammavin arugil sendru paduthu kolvaan. Ivan udan
piranthavargal irandu akkamaargal. Iruvarum moothavargal. Ivanthan kadaisi
pillai. Thaai paasam athigam ullavan. Than thaai sollai thaddathavan,
irunthaalum pala visyayanggalil bayam konduthan irupaan. Avanathu thanthai
etthanaiyo murai avanukku thairiyam solliyullaar. Irunthaalum ivanathu bayam
kurainthe paadu illai.
Orunaal avanathu ilaiye akka Muganoolai ulaavi kondirunthaal. Appozhuthu, “akka neenggal enna seithu kondirukirirgal?” endru keddaan. “Naan en thozhiyudan uraiyaadi kondirukiren, aval ippozhuthu maruthuve viduppil ullathaal naan avalukku indru kallooriyil enna payindrom endru solli kondirukiren,” endraal. “Muganool endraal enna akka? Enathu nanbargalum ennidam Muganoolil enakkena oru pakkathai thirakke solgiraargal, enakko migavum bayamaage ullathu, piragu ethenum pirachanai vanthu viddaal, athanaalthan,” endraan thayakkathudan. Avanathu akka “Thambi ithukaagevaa ippadi thayangginaai, enakku siripputhan varugirathu, Muganool enbathu puthu nambargaludan natpu kolvathu, unathu palaiye nanbargal ithil kanakku vaithirunthaal, nee avargalai anggu sendru nalam visaarikalaam. Innum sole ponaal ippozhuthu Muganool enbathu ovvoru manithanin andraade thevaigalil ondraagi viddathu. Ithil nallathum ullathu, theeya visyayanggalum ullathu, athai sariyaage thernteduthu payan paduthuvathu unathu kaiyilthan ullathu. Vendumaanal unakkum oru pakkam thiranthu tharugiren, konjam naadkal payanpaduthi paar, pidithirunthaal thodarnthu payanpaduthu, vendaam endraal kanakkai mudakki vidu,” endraar.
Than akkavin mel ulle nambikkai, avanum itharku sammathitthan. Avanathu akka avanukkaage oru pakkathai thiranthu koduthaar. Thanakku theriyaathe visyayanggalai than akkavidam keddu arinthu kondaan. Piragu thanatu kalloori nanbargalai thanathu pakkathil serthu kondaan. Oru vaarathirku piragu, thanathu muganoolil thagaval therivippu paguthiyil puthithaage oru pen thannai nanbaraage serthu kollumpadi muraiyeeddirunthal. Avanum avalathu muraiyeedai yethru kondaan. Sirithu nerathil anthe pennidam irunthu thootu vanthathu. Athil “Vanakkam Kathir, En peyar Kayal. Unggalai pathri koore mudiyumaa?” endru. Kathir sathru bayathudan yosikkelaanaan. Ival yaarendru theriyaathu, puthithaage ullaal. Thannai pathri visaarikiraale endru manathukkul sile kelvigal elumbhina. Athai poruthpaduthaatu thanathu velaiyai paarthan.
Marunaal thanathu kallooriyil Kalaachare Vizha. Anaivarum thanggalathu paarambariye udaiyil sella vendum. Ivanum Vesthi Jippa aninthu kondu kalloorikku sendraan. Anaivarathu mathiyil ivanathu udaithan migavum azhagaage irunthathu. Paarpavar anaivarum avanathu udai migavum azhagaage ullathaage koorinar. Santhosyathil veedu thirumbiyavanukku kaathirunthathu oru inba athirchi. Muganoolil oru puthiya thootu. “Indru paarambariya udayil migavum azhagaage irunthaai” endru. Avanukku sathru bayam vanthathu, oru velai ithu thanathu nanbargalin velaiyaage irukumo endru, “nandri, irunthaalum unnai naan paarthathe illai, aanal nee ennai eppadi paarthai?” endraan. Aval “naan unathu kallooriyilthan payilgiren, irunthaalum naam iruvarum innum paarthukondathu illai” endraal. Bayathil Muganool pakkam selvathaiye thavirthan.
Naadkal pala sendrana. Appozhuthu kallooriyil pugaipadam edukum potthi ondru erpaadu seiya paddathu. Pala thiramai mikke maanavargal thanggalathu peyarai pathinthu kondanar. Kathir thaan pugaipadam eduthe padanggalai Muganoolil pativu seithirunthaan. Kayal avanukku oru thootu anuppi irunthaal, athil “Kathir unathu pugaipadanggal migavum arputhamaage ullana, nee vendumaanal anthe potthiku pathinthu kollalaame” endraal. Kathir thayakathudan “Rombe nandri, irunthaalum enthavoru mun anubavamum illamal eppadi naan kalanthu kolvathu?” avanathu kelvi. “Unnidam ulle thiramai unakke theriyevillai, athanaalthan nee ippadi solgiraai. Oru murai nee potthiyil panggeduthu paar. Kandipaage nee vethri peruvaai. Enakku nambikkai undu,” endraal. “Irunthaalum enakku konjam bayamaagethan ullathu, oru velai naan tholviyuthraal anaivarum ennai keli seivaargal. Ennal athai yethru kolle mudiyaathu” endravudan, “Athuthan unnidam irukkum oru kurai, Bayam. Athai nee konjam thooram vai, unnaal ethaiyum saathikke mudiyum, nee anthe potthiyil panggedu, kandippaage nee jeyipaai” endraal. Kathir mana uruthiyudan kalanthu kondaan.
Potthiyil vetriyum pethraan. Thanathu vetrikku kaaranam Kayal enbathai unarnthaan. Udane Muganool sendru avalukku oru thootu anuppinaan, “Kayal nee sonnathu polave enakku mudhal parisu kidaithullathu. Enakku migavum santhosyamaage ullathu. Inthe vetrikku neethan kaaranam” endru. Avalum bathil thootu anupinaal, “Unmaiyai solle ponaal inthe vetrikku naan kaaranam illai. Un mel naan konde nambikkai , nee unmel konde anthe nambikkai, bayaminmai. Avaithaan unnai vetri pera seithathu. Nee vetri koppai perumbothu naan angguthan nindru kondirunthen. Enakku migavum santhosyamaage irunthathu” endraal. “Aamava unnai naan paarke thavari viddene, irunthaalum oru naal naan kandippage unnai neril paarpen,” endraan magizhciyudan. “Kandipaage aanal ippozhuthu illai, atharku oru naal varum…” endraal.
Araiyaandu paguthiyin iruthi neram. Thervu nerunggi kondirunthathu. Migavum mukkiyamaane thervu, avanathu ethirkaalathai nirnayikke pogum thervu. Inthe thervil therchi pethraalthan avan aasai padde velaiyil amare mudiyum. Athai ninaithu thinamum bayanthu kondirunthaan. Avanathu veedil anaivarum avanukku pakka balamaage irunthanar. Irunthaalum bayathinaal andraadam nadunggi kondirunthaan. Oru velai inthe thervil therchi peravillai endraa enna aagumo endru bayanthu kondirunthaan. Acchamayam, Kayal avanukku Muganoolil oru thootu anuppi irunthaal.
“Kathir naan kelvipadden. Nee mukkiyamaane oru thervukku amarevullai endru, aanal thinamum athai enni migavum bayathil ullaai, nee yen anthe thervai enni ippadi bayapadugiraai? Nee ninaithaal thairiyamaage inthe thervil siranthe therci peralaam. Pin yen inthe bayam? Kavalai padathe Kathir, nee ninaithaal anthe vaanathaiye vilai koduthu vaanggalaam, thairiyamaage thervukku sel, kadavul un pakkam ullaar. Manathil un petrorai ninaithu kol, nee kandipaage velvaai”, endru. Avan “ Kayal naan ninaithu koode paarkevillai nee enakku ivvalavu thooram aatharavaai irupaai endru, unnai pol oru thozhi kidaithatharku naan kadavulukkuthan nandri solle vendum. Kandippaage nee sonnathupol naan therci adainthu viddaal, unnai neeril paarke enakku santharpam tharuvaaya?” endraan. “Kandippage nee un padipil muzhu gavanam seluthu, vetri petru vaa, nee ennai thaaralamaage santhikkalaam,” endraal. Kathir thanathu muzhu gavanathaiyum padipil seluthinaan. Bayathai thooram veesinaan. Mana uruthiyudan thervukku amarnthaan.
Andru Thervu mudivu veliyaanathu. Kallooriyileye muthal maanavanaai therciyadainthaan. Anaivarathu paaradhaiyum petraan. Veedirku sendravudan muthalil Kayalukku thootu anupinaan, “Kayal naan vetri petru vidden, nee illaiyendraal naan kandippaage enna seithiruppen endru enakku theriyavillai, nee yen thozhiyaage kidaithatharku naan enna thavam seitheno, enakku migavum santhosyamaage ullathu. Unnai naan kandippaage neril paarthe aage vendum” endraan kanneer mazhge. Avalum “Enakku migavum santhosyamaage ullathu, unnai neril santhittu vaazhthu koore vendum endru enakkum migavum aavalaage ullathu. Naalaiku en veedirku nee kandippaage vare vendum, naan kaathu kondiruppen”, endru koori thanathu veedu vilaasathudan thanathu muzhu peyarai anupinaal.
Marunaal Kathir nerthiyaage udaiyaninthirunthaan. Avalukkage oru pookotthu vaanggi kondu aval veedirku sendraan. Anggo niraiye per koodi irunthanar. Koodiyirunthe anaivarathu mugathilum sogam. Ennavendru puriyaamal aval veedinul sendraan. Yaaro oruvar anggu thavarivithaar enbathai unarnthan. Anggu iruntha oru periyavaridam, “Ayya naan Kayalvizhiyai thedi vanthullen, indru naan yen vaazhvil vethri adainthatharku kaaranam avarthan, indru avar ennai paarke vare sonnaar, avar irukiraara?” endraan. Anthe periyavar savapeddiyai paarthu “Kayal unnai thedi oru nambar vanthullar, ippozhuthaavathu kanvizhithu paaramma… kadavule enathu pethikku inthe sinne vayathil yen inthe kodiye nooi vanthathu…” endru kathari azhuthaar. Kadaisiyil avan thedi vanthe Kayal savapeddiyil iranthu kaanapaddaal. Athai kande Kathir kaal nadunggi keele vizhunthaan. “Kayal naan oru murai koode unnai neril paarthathu illai, enathu anaithu vetrikkum pakkabalamaai irunthaai, indru naan unnai kaane vanthabothu nee ingge illaiye… unnai inthe kolathil paarkethan ennai azhaithaaya? Kadavule enathu vaazhvirku thunaiyaai irunthaale, ennai viddu ippadi sendru viddaale”, endru manam kumure kathari azhuthaan.. Angge koodiyirunthavargal anaivarathu kangalilum kanneer vanthathu.
Appozhutu Kayalvizhiyin thayar, “Thambi neethan Kathir ah? En magal kadaisiyaage ennidam oru kaditham thanthu “Amma naalai ennai thedi en thozhan varuvaan, avanidam inthe kadithathai kodunggal, ithuthan enathu kadaisi aasai” endravudan avalathu uyir pirinthu viddathupaa. Aval unmel athigam anbu kondirunthaal, unnai kaane vendum endru thudippudan irunthaal. Aanal than aayul mudiye pogirathai unarnthaalo ennamo kadaisiyaage unnudan Muganoolil uraiyaadividdu inthe kadithatai ennidam koduthaal ayya…”, endru kan kalangginaar.
Anthe kadithathai thirantu padithaan. Athil “ Kathir nee inthe kadithathai padithu kondirukkum bothu unathu ethirinil irupen, nee ennai paarthu kondiruppai, aanal ennal unnai paarke mudiyaathu. Anthe neram naan iraivanadi sernthirupen. Enakku rattha puthrunoi. Aaru maathanggalukkul en uyir pirinthu vidum endru maruthuvar koori viddaar. Yaarudanum pazhage enakku viruppam illaamal poividdathu. Vaazhkaiye mudinthu viddathu poi irunthathu. Indrodu yen vaazhvu mudinthu viddathu endru enninen. Appozhthuthan unnai naan nam kallooriyil paarthen, unathu thudippumikke seyalum, Athe samayathil unathu bayanthe suvaabamum enakku migavum pidithirunthathu. Irunthaalum nee ennudan pesuvaaya endru ennul thayakkam irunthathu. Acchamayamthan neeyum Muganoolil puthithaai inainthaai. Unnudan pesa vendum endraal enakku migavum pidikum, athanaalthan naan enathu mugathai unnidam kaadamal unnudan pesi kondirunthen, oruvelai naam neril santhithe piragu enakku ippadi nernthirunthaal kandipaage athai thaanggi kollum Shakti unnidam illai endru enakku theriyum. Athanaalthan naan eppozhuthum unnudan Muganoolileye pesikondu irunthen. Oru murai nee pugaipadam edukum pothiyil vetri petru parisu vaanggumbozhthu naan angguthaan irunthen, anthe neram paarthu enakku irumal vanthathu. Koodave ratthamum mookilirunthu vanthathu. “Naan sella vendiya neram nerunggi viddathu” endru enni unnai neril santhikke vendum endre ennathai kaividden. Muganooli unakku vaazhthu koorinen”.
“Nanba naan unnudan pesikondu irukumbozhuthu enathu maranathai naan enni paarkevillai kaaranam unathu vetrigal enakku marunthaai amainthana. Anthe santhosyamthan ennai itthanai naalai vaazhe vaithathu. Indru naan illai endru nee kavalai padaathe, Naan eppothum Un koodave iruppen, unakku pakka balamaai irupen. Nee un vaazhkaiyil innum pala vetrigal pera vendum. Ennudaiye aatharavu unakku eppothum irukkum, Etharkum bayapadaathe, ellam un kaal thoosuthan. Munnoki nee sel, vetrigal unnai pinthodarum…. Naan selgiren nanba…” endru thanathu iruthi vaarthaigalai kadithatil ezhuthiyirunthaal.
Thukkam thaalamal avalathu pirethathai anaithukondu kathari azhuthaan. Thanathu vetrigalukku thunaiyaai nindraval indru mannukku sonthamaagi vitthaale endru enni vimmi vimmi azhuthaan. Anggu koodiyirunthavargal unmaiyaane anbin aazhathai unarnthanar. Avalathu iruthi sadanggu varaikum anggeye irunthu ella kaariyanggalum seithaan. Anggu koodi irunthavargalidam avalai kadaisiyaage paarke sonne pozhutu manathil “Nee ennudaiye ella vetrigalukkum thunaiyaai irunthaai, ennaal mudinthe oru sinne anbalippu unakkaage en anbirkuriya Muganool Penne…” endru enni avalukkaage kondu vanthe pookotthai avalathu arugil vaithaan. Avanathu ninaivugalum avaludan serntu sendrathu…
-Muttrum-
By:- Sivasanthiran Ratnakumar
Text Copyright 2014 by Sivasanthiran Ratnakumar
Published by TAMIL MOZHI ULAGAM
-All Rights
Reserved-